18 listopada 2024
W dzisiejszych czasach pacjenci zgłaszają się do gabinetów medycyny estetycznej nie tylko po to, by poprawić kondycję i wygląd skóry. Coraz częściej trafiają do nich również osoby z różnego rodzaju problemami estetycznymi. Dość popularną przypadłością, która może prowadzić do obniżenia samooceny i negatywnie wpływać na poczucie własnej wartości, jest uśmiech dziąsłowy. Na czym dokładnie polega to zaburzenie i jakie są najczęstsze przyczyny jego powstawania? Jak zlikwidować ten problem? Odpowiedzi znajdziesz w poniższym artykule.
Spis treści
Nadmierna ekspozycja dziąseł podczas uśmiechu to dość powszechny problem osób w różnym wieku. Chociaż niektórzy traktują przesadne odkrycie dziąsła górnego łuku zębowego jako normalny aspekt anatomii jamy ustnej, zdarza się, że wielu osobom on przeszkadza, ponieważ np. nieatrakcyjnie prezentuje się na zdjęciach. O uśmiechu dziąsłowym mówimy w sytuacji, kiedy dochodzi do zaburzenia równowagi między widocznością zębów a uwydatnieniem miękkich tkanek znajdujących się wokół uzębienia.
Jedną z najczęstszych przyczyn powstawania przypadłości objawiającej się brakiem równowagi między widocznością zębów a nadmiernie wyeksponowanymi dziąsłami są uwarunkowania genetyczne. Oznacza to, że z wadą, która niejednokrotnie stanowi źródło wielu kompleksów, można po prostu się urodzić. Uśmiech dziąsłowy może też być rezultatem nadmiernej aktywności mięśni mimicznych twarzy. Jeśli mięsień dźwigacz wargi górnej jest zbyt mocny, wówczas usta za bardzo unoszą się w trakcie uśmiechania.
Pozostałe przyczyny tego defektu estetycznego to:
Ponadto do rozwoju uśmiechu dziąsłowego mogą przyczynić się niektóre wady ortodontyczne takie jak np. zbyt drobne zęby lub zły zgryz. W takiej sytuacji w zmniejszeniu widoczności tkanek miękkich podczas uśmiechania się może pomóc leczenie ortodontyczne polegające na założeniu aparatu i przesunięciu zębów do prawidłowej pozycji. W zależności od stopnia zaawansowania defektu może ono trwać od kilku miesięcy do kilku lat.
W przypadku, kiedy przyczyną przesadnego odkrycia dziąsła górnego łuku zębowego jest nadmierna aktywność mięśniowa, pacjentom najczęściej proponuje się terapię przy wykorzystaniu toksyny botulinowej. Działanie tego naturalnego związku od lat znajdującego zastosowanie w medycynie estetycznej polega na zahamowaniu uwalniania acetylocholiny – neuroprzekaźnika odpowiadającego za przesyłanie impulsów między nerwami a mięśniami. W rezultacie dochodzi do zablokowania skurczu wybranych struktur mięśniowych.
Alternatywą dla użycia toksyny botulinowej jest leczenie chirurgiczne. Najczęściej polega ono na zmianie położenia warg oraz zmniejszeniu przedsionka ust poprzez wycięcie pasma błony śluzowej. Wskazaniem do przeprowadzania takiej procedury jest m.in. nadmierna ruchomość warg oraz pionowy nadmiar szczęki. Tego rodzaju zabieg można wykonać w sposób tradycyjny lub za pomocą technologii laserowej.
Jeśli przyczyną uśmiechu dziąsłowego jest wyłącznie przerost dziąseł, wówczas można zastosować gingiwektomię. Przed przeprowadzeniem takiego zabiegu konieczne jest wcześniejsze leczenie periodontologiczne. Metoda ta często jest łączona z innymi sposobami leczenia wysokiej linii uśmiechu takimi jak licówki oraz laser.
Korekta nadmiernej ekspozycji dziąseł podczas uśmiechania się powinna zostać poprzedzona dokładną analizą stanu zdrowia pacjenta oraz poznaniem jego preferencji i potrzeb. Zabiegu z wykorzystaniem toksyny botulinowej nie można przeprowadzać m.in. u osób z chorobami krzepnięcia krwi oraz z zaburzeniami przewodnictwa nerwowo-mięśniowego takimi jak zespół Lamberta-Eatona czy miastenia rzekomoporaźna. Po przebytym zabiegu należy powstrzymać się od aktywności fizycznej, palenia papierosów i picia alkoholu. Pełen efekt zabiegu zwykle pojawia się po upływie 10-14 dni.